EBRU KAİN
Takdir etmek; güzel icraatlar ve elde edilen başarılı sonuçların ardından her insan için geçerli olan bir değerlemedir.
Eleştiri ise; ölçüyü kaçırmadan, olması gerekenin gerçekleşmediği, hatalı durumların akabinde yapılan yorumlamalardır.
Takdir etmek, insanın iç dünyasındaki güzelliklerin maksimum ölçüde dışarı yansımalarını barındırır. İnsan egosunu, nefsini tatmin etmese de, kendi istediği gibi olmuş olmasa da genel anlamda başarı ve pozitif olgular ile karşılaştığında, şahit olduğunda o anı yaşadığında olması gereken gibi takdir etmek önemli bir erdemdir. Bu şekilde hareket eden insanın kendi atacağı tüm adımlarda, yaşamında karşısında bulmak, duymak, görmek istediği ve hoşlandığı durumdur.
Takdirde ve eleştiride en önemli husus realist olmak, kendi arzu, istek ve nefsi değerlemelerine göre değil, genel toplum değerleri açısından o argümanlara uygun olması elzemdir.
Takdir etmek, alkışlamak, ödüllendirmek ve buna benzer pozitif hamleler toplum yaşamındaki olumsuzlukları yok eder, hayatı güzelleştirir, geleceğe dair bakış açısını renkli kılar.
Lakin insanoğlu takdir etmekten ziyade eleştiri yapmayı daha çok sever.
Eleştiri yapmak, eleştiriye maruz kalmak, olaylara gelişmelere eleştirel açıdan bakmak kötü bir durum değildir.
İnsan önce kendi muhasebesini yapar, yaşadıklarını kendi ve toplum değerleri ölçeğinde eleştiriye tabii tutarsa başarıya, doğruya, güzelliğe hızlıca yönelmiş olur.
Dış dünyaya karşı gerçekleştirdiğimiz eleştirilerde ise güzel duygularla, güzel niyetlerle, pozitif düşüncelerle hareket ettiğimizde eleştiri yaptığımız kişi ya da kurum doğruyu görmüş, hatasından vazgeçmiş, uzun vadede kazanımlar elde etmiş olur.
Bunun aksi olan durumda ise, eleştiride acımasız olunduğunda, olağanın dışına çıkıldığında kişilerin, kurumların, yapıların doğruyu bulması engellenmiş olur, pozitif sonuca gitmeleri mümkün olmaz ve kısır döngü içerisinde kalınmış olur.
Doğruyu ve yanlışı görmek o eksende adımlar atmak önemlidir. Fakat insan yaşamı, yaşadıkları, karşılaştıkları mecralar gereği bazen küçük ya da büyük hatalar yapmasına neden olabiliyor. Hata yapmamak, yanlışa düşmemek insan için imkansıza yakın bir durumdur.
İnsanın yaratılışı gereği hata yapması en normal durumlardan biridir.
Buradaki en önemli nokta ise hatayı görmek, kabullenmek, yapmış olduğu hatadan nasıl olumlu bir çıkarıma ulaşacağını düşünmek, onunla ilgili araştırmalar yapmak, fikirler almak, istişarelerde bulunmak, gerektiğinde akil insanlardan destek almak gerekir.
Takdirin ve eleştirinin, pozitif ruhla analizleri yapıldığında başarı sonucu maksimum güzellik yakalanmış ve sonraki süreçlerde de hatalar minimalize edilerek yeni yanlışlar yapılmamış olur.
Onun için takdir edelim, eleştiriyi dozunda yapalım ve önce kendi iç dünyamızda, kendi hatalarımızı, yanlışlarımızı görüp, kendimizi eleştirip, dış dünyadan eleştirileri de alıp en iyisini yakalamaya çalışalım.
Çevremizde gördüğümüz başarılı sonuçları, pozitif adımları takdir etmekten geri durmamalı, olumsuz gördüğümüz hadiselerde ise eleştiriyi ölçülü yapıp, toplumun ana değerlerini sarsmadan, insanın insicamını bozmadan eleştirimizi yapmalıyız.
Eleştiriye açık, takdir etmeye alışkın, sağlık ve mutlulukla kalın…
S.M. Mali Müşavir EBRU KAİN
Comments