EBRU KAİN
Bizi biz yapan değerlerimizdir.
Doğrusuyla-yanlışıyla, eksiğiyle-fazlasıyla, eğrisiyle-düzüyle yani tüm denklemlerin iki farklı sonucuyla değerlerimiz bizim evvelimiz, temel taşlarımızdır. Değerler, insanın düşünce, tutum ve davranışlarında birer ölçüt olarak ortaya çıkar ve yaşadığı toplumun sosyal yaşamında önemli etkilere sebep olur.
Köklerimizden gelen tüm güzel işler ve yaşanmışlıklar; geleceğimize, gelecek nesillerimize hem zaman kaybı olmadan daha ilerilere yol almaları hem de olumsuzlukların kapısının kapatılması anlamında mühim bir konudur.
Değerlerimize sahip çıkmak, onları canlı tutmak hepimizin ecdada, köklerimize karşı boynumuzun borcudur.
Bu durum vatanın bugünlere gelmesinden tutun da, bizleri yetiştiren ailelerimiz, eğitimcilerimiz, mesleki bilgi ve tecrübeye ulaştıran öğreticilerimiz, dostlarımız, arkadaşlarımız, akrabalarımız gibi özünde emek ve güzellik barındıran her şey değerler manzumesinin bütününün parçalarıdır.
Yani bir yap boz misali; ne bir eksik, ne bir fazla.
Değerlerini dikkate almayan nesiller; nerelerden, hangi aşamalardan ve zorluklardan, bugünlere nasıl ulaşıldığını bilemeyenler, bilinmezlere sürüklenir ve yok oluşa doğru yol alırlar.
Aslında kazanç ve kayıp hangi açıdan baktığınla, nasıl analiz ettiğinle, nasıl dersler çıkardığınla ve sonrasında da nasıl hamlelerle adım atacağınla ve ilerleyeceğinle eşdeğer durumdadır.
Çoğu şey okuyarak, mekteplere, kurslara ve buna benzer yapılara iştirak ederek öğrenilmez öğrenilemez. Her bilgi ve eğitimden daha önemli ve tesirli olan etken yaşanmışlıklar, tecrübelerdir.
“İnsan kendi aklını beğenir” mottosundan ziyade “Bir musibet bin nasihatten evladır” atasözümüzü kulağa küpe etmek gerekir.
Ruh, duygu, hikaye, yaşanmışlıklar ve tecrübeler… Ve yaşayanlar nesilden nesile hem hal ile hem de ifade ile gelecek nesle aktarmalı.
Bugüne kadar hep böyle olmadı mı zaten.
Bugünün dünyasında birçok insan ilişkisinin de en kırılgan noktalarından tek çatırtıda nasıl yıkıldığına şahitlik ediyoruz. Çünkü değerlerimiz altüst oldu, yıkıldı, yok oldu, değerli kılınan tüm parçalar sağa sola savruldu.
Oysa ki böyle miydi evvelinde; emek, sevgi, sabır ve büyüklerin yaşanmışlıkları hep ön plandaydı, değerliydi ve değerlere sahip çıkıldıkça dimdik ayaktaydık, mutluyduk, huzurluyduk, gelecekten hep umutluyduk.
Sahip çıkalım çok geç olmadan değerlerimize, değerlilerimize.
EBRU KAİN
Yorumlar